تو را دوست دارم
به خاطر قطره ای که می چکد
و برفی که در آرامش کوه آب می شود
وشبنمی که همنشین گل می شود
تو را دوست دارم
به خاطر کودکی که می دود
در بی تفاوتی مردم
روی خیابان های پر رفت و آمد
تو را دوست دارم
به خاطر نگفته های دل ات
که در چشمان ات موج می زند
به خاطرباغچه ای کوچک
و گلی که در او متولد می شود
تو را دوست دارم
به خاطر پنجره ای که آسمان را قاب کرده است
و امروز از دریچه اش پیداست
به خاطر پاکی ها
وهمه لحظه های من که آغشته توست
تو را دوست دارم
به خاطر نخستین گام زندگی
که دوست داشتن است
کسی شبیه به تو
هر صبح در من متولد می شود
تا تنگنای غروب در من قدم می زند
و شباهنگام پشت پنجره
در نگاه من و مهتاب گم می شود
کسی شبیه به تو
حجره ی تنهایی مرا
با شمیم یادش عطرآگین می کند
و به مهمانی دریچه ی دلی می آید
که به پاک ترین کرانه های عشق باز می شود
و من بی تاب دیدارش
پرنده ی شعری می شوم
که در آرزوی فردایی دوباره
در آسمان خیالش پرواز می کنم
فرزانه سیفی
حسین جان
دادم تو را قسم
به نخ چادری که سوخت
شاید دلت بسوزد
و یک کربلا دهی ...
تعریف من از عشق همان بود که گفتم
در بند کسی باش که در بند حسین است
من با نخستین نگاه تو آغاز شدم دل رانگاه گرم تو دیوانه می کند
من نیز چون خورشید
دلم زنده به عشق است
راه دل خود را نتوانم که نپویم
هر صبح در آیینه جادویی خورشید
چون می نگرم
او همه من
من همه اویم
*فریدون مشیری*
عشق یعنی فاطمه (س)
هر سحر پیش از نماز
ساعتی محو تماشای
علی (ع) می ایستد
*یا علی *یا فاطمه
سال روز ازدواج آسمانی
روز عشق مبارک :)
رنج کشیدن جزیی از زندگیست
اما می توانیم نوع آن را انتخاب کنیم:
رنج در راه رسیدن به موفقیت!
یا رنجی که حاصل حسرت است.
با تو بودن آرزویی تا ابد شاید محال
خوش به حال هر کسی دلتنگ و بی تابش تویی
اینکه هر شب
به انتظار "شب بخیر"هایت
شانه به شانه می شوم
و هر صبح به شوقِ "صبح بخیر عزیزم" هایت
بیدار می شوم
عشق نیست ؟!
اینکه لحظه هایم را با خیالت نفس می کشم
و زندگی را با چشمانت معنا می کنم
عشق نیست ؟!
عزیزِ جانم
میان این همه بیقراری و دلدادگی
چگونه می توانی اینقدر نباشی ؟!
سارا قبادى
شهریور ترین ماه منی
دلهره ی آمدنت که هیچ
فکر رفتنت
بی تابم می کند
دست هایت را به من بده
از تو تا پاییز
همین چند نفس باقیست ...
# روشنک آرامش
ای کاش کسی باشد و کابوس که دیدی
در گوش تو آرام بگوید:خبری نیست
یا کاش کسی باشد و آرام بگوید :
دستان من اینجاست ، ببین! دردسری نیست
